ایران کشوری باستانی است با مردمی پیچیده و فرهنگی غنی. از دل این تمدن شاعران بزرگی در تاریخ ادبیات زاده شدند.
متأسفانه رمان ایرانی هنوز به محبوبیت شعر در این کشور نرسیده است. بسیاری امعتقدند که نویسندگان ایرانی حتی اگر کتابهای درسی یا تاریخی بنویسند هرگز نمی توانند شعر شاعرانه را از آن حذف کنند.
همین موضوع است که به این فرهنگ، زیبایی می بخشد. چاپ کتاب از خاطرات گرفته تا کتاب های تاریخی ، نوشتن درباره ایران و تفکر “به زبان فارسی” ، حتی اگر از روی میز کار در کانادا یا آمریکا باشد، نویسنده را در هنگام گشت و گذار در فرهنگی لطیف و مصمم تغییر می دهد.
در ادامه به بررسی 10 کتاب برتر درباره ایران، با نویسندگانی به نام از جای جای دنیا می پردازیم:
1. بوف کور — صادق هدایت
بدون درج این شاهکار توسط پدر رئالیسم جادویی فارسی ، آغاز بحث درباره ادبیات مدرن ایران غیرممکن است. بوف کور داستانی تب دار از هبوط یک نقاش قلم به کابوس روان خودش است زیرا خواننده در معرض بی اعتمادی به نیروهای ستمگر ، سو abuse استفاده از قدرت ، سلسله مراتب جنسی و جنسیتی و محدودیت های جامعه مدرن ایران است. هیچ رمان دیگری وضعیت بیگانگی و انزوای مدرن ایرانی ، یا توانایی ایرانی در زیبا ساختن نگران کننده را روشن نمی کند.
2. دایی جان ناپلئون — ایرج پزشک زاد
یک داستان روی سن به دنبال راوی 13 ساله ای که نام او مشخص نشده است ، هنگام مشاهده خانواده و همسایگان ناکارآمد خود ، به ویژه پدرسالار خانواده غیر عادی ، عمو ناپلئون — به دلیل وسواس با امپراطور فرانسه ملقب به کنایه. این داستان که در دهه 1940 اتفاق می افتد ، با شخصیت های بزرگتر از زندگی و شرایط اغراق آمیز آنها ، تا حدی “پوچ” می شود. اما پزشك زاد در سنت بزرگ ادبیات آسیا و خاورمیانه كار می كند. تصور کنید هزار و یک شب به محله های صمیمی تهران قرن بیستم منتقل شده است.
3. Saved by beauty ت — راجر هوسدن
یک خاطره سفر توسط هوسدن انگلیسی-آمریکایی ، که عشق او به مولوی او را به کشف فرهنگ شاعر تحریک می کند. تلاش او برای درک پیچیدگی های ایران در ابتدا او را به میراث غنی شعر ، عرفان ، هنر و معماری کشور و همچنین دوستان زیادی که در این راه ملاقات می کند ، پیوند می دهد. اما علیرغم میل ثابت قدم خود برای تمرکز فقط بر زیبایی کشور ، هوسدن مجبور است با تاریکی و باتلاق ایدئولوژیک جمهوری اسلامی روبرو شود.
4. پرسپولیس — مرجان ساتراپی
رمان گرافیکی زندگینامه ساتراپی داستان تربیت وی در ایران پس از انقلاب است. فارغ از گرافیک جذاب و جذاب آن ، آنچه باعث اهمیت داستان می شود ، دیدگاه ساتراپی به عنوان یک کودک ایرانی از طبقه بالا است که ناگهان از تفاوت در طبقه و بیان مذهبی احتیاط می کند. این لحظات مشاهدات طنزآمیزتری را در کتاب ارائه می دهند و بسیار جذاب ترین آنها هستند. داستان سرایی صادقانه است و طبق آنچه در سنت بزرگ سینمای ایران نیز یافت می شود ، ساتراپی با گفتن قصه خود از طریق چشم كودكی گیج و كنجكاو بیشترین تلخ را به دست می آورد.
5. ایران بین دو انقلاب توسط اروند آبراهامیان
در سال 1982 منتشر شده است ، این نگاهی است به دوران بین انقلاب مشروطه از 1905 تا 1911 و انقلاب اسلامی 1979 که هر یک ناشی از اختلافات مذهبی ، قومی و طبقاتی است. این شاید دقیق ترین تحقیق دربارign سلطنت پادشاهان پهلوی و مداخلات انگلیس و آمریكا باشد كه به حاكمیت و سیستم یك حزب آنها اجازه می دهد ، به جنبش های اسلام گرایی و كمونیستی در دهه های 1960 و 70 دامن می زند ، كه در اواخر انقلاب در سال 1979 به وجود آمد.
6. طوبا و معنی شب — شهرنوش پارسی پور
نویسنده این کتاب بیش از چهار سال در زندان سیاسی ایران به سر برد ، آثار پارسی پور توسط جمهوری اسلامی توقیف شد. این رمان در مورد تغییر سیاست های ایران از آغاز قرن بیستم از طریق زندگی فشرده یک زن جوان جسور ، طوبی ، تأمل می کند. بعد از اینکه پدرش در سن 12 سالگی درگذشت و او تنها به حال خود رها شد ، طوبی به یک پیرمرد 52 ساله پیشنهاد ازدواج می دهد که امیدوار است این امر باعث بقا و سعادت او شود. این رمان بینشی نادر ، دقیق و پیچیده از زندگی زنان در ایران ، در جهانی که مردان از همه قدرت برخوردارند و در آن زنان به دلیل آن — گاهی اوقات وحشتناک — رنج می برند ، ارائه می دهد.
7. چیزهایی که نگفتیم — زویا پیرزاد
پیرزاد ارمنی ایرانی داستان خود را در دهه 1960 آبادان در میان آرامش آشکار زندگی در خانه تنظیم می کند. او کم کم شخصیت اصلی خود ، مادر و همسر خیال پرداز کلاریس را به سمت افزایش آگاهی از نابرابری جنسیتی در دهه 1960 هدایت می کند ، زیرا کلاریس شروع به زیر سوال بردن نقش های تعیین شده برای او و سایر زنان می کند. تنش ظریف متمرکز بر جنسیت و جنسیت در طول روایت می تواند بدون شک خشم سانسورها ، تفسیر پیرزاد در مورد تقسیمات اجتماعی و جنسیتی کنونی ایران باشد.
8. هشت کتاب از سهراب سپهری
هر ایرانی شاعر مدرن مورد علاقه شخصی خود را دارد ، از احمد شاملو گرفته تا فروغ فرخزاد گرفته تا سیمین بهبهانی. مال من سپهری است. آثار وی بیش از بقیه در ردیف شاعران عرفانی یادگار پارسی مانند مولانا ، حافظ ، سعدی و خیام قرار دارد. سپهری در سال 1980 بر اثر سرطان درگذشت. در دوران زندگی خود به عنوان یک نقاش شناخته شده ، پیچیدگی های شعر او بیشتر شبیه نقاشی او با عشق به طبیعت بود. اما یک رابطه نیز وجود دارد ، مانند مولانا ، با عمیق ترین درک ها از اسلام صوفیانه ، فلسفه ودانتا و شاید از اوایل آموزه های مسیحی. سپهری هرگز تبلیغی نکرده اما ذهن و قلب او در هشت کتاب لخت شده است ، که مجموعه ای از آنها را شهید به زیبایی ترجمه کرده است.
9. سفر از سرزمین نه — توسط رویا هاکاکیان
این خاطرات از هاكاكیان نویسنده و روزنامه نگار ایرانی-یهودی ، رشد وی را به عنوان یك انقلابی جوان در سالهای 1978–1979 نشان می دهد كه اصلاحات سیاسی او و دوستانش برای جنگیدن ربوده شده و توسط توتالیتاریسم مذهبی تضعیف شده است ، نه تنها هدف خود او جامعه یهودی اما ایرانیان روشنفکر ، برابری طلب و دموکراتیک ، صرف نظر از ایمان. هاککیان به ویژه بر نقض حقوق زنان به عنوان اولین نشانه تمایل هر نظام سیاسی برای سقوط به خودکامگی توجه دارد.
10. ایران، تاریخ مدرن نوشته عباس امانت
روایتی دقیق از 500 سال گذشته تاریخ ایران که با ظهور سلسله صفوی و تحکیم اسلام شیعه و استقرار روحانیت آن در طبقات حاکم فارس آغاز شده است. امانات دو دهه را صرف نوشتن کتاب خود کرد ، نه تنها داستان های تاریخی دسیسه سیاسی را ردیابی کرد ، بلکه در موقعیت تغییر موقعیت ایران در ژئوپلیتیک شاهنشاهی نیز کاوش کرد. با این کار ، او سعی می کند با جستجوی موازی بین گذشته ناپایدار صفوی ایران و رژیم تئوکراتیک فعلی ایران ، از این تاریخ معنی بگیرد.
اگر تصمیم به آشنایی با ایران و ادبیات ایران را دارید پیشنهاد می کنیم با مطالعه این کتاب‌ها به اطلاعات درستی دست یابید.